گل مژه و بلفاریت
التهاب پلک ممکن است در نتیجه عارضه گل مژه یا بلفاریت ایجاد شود.
گل مژه و بلفاریت یک عفونت چشمی است که ممکن است بر روی پلک یا غدد چربی این ناحیه ایجاد شود و سبب قرمزی، تورم و افتادگی پلک شود.
از دلایل ایجاد این عارضه می‌توان به اختلال در عملکرد غدد چربی لبه پلک و ترشح بیش از حد چربی در این ناحیه اشاره کرد. همچنین تماس دست آلوده با پلک و پاک نکردن آرایش چشم قبل از خواب نیز از عوامل ایجاد کننده گل مژه محسوب می‌شوند. گسترش عفونت در سطح پلک افراد مبتلا به گل مژه در نهایت منجر به التهاب و قرمزی چشم شده و پلک زدن را دشوار می‌کند.
علایم:
۱) سوزش و خارش
۲) پوسته پوسته شدن پلک
۲) سنگینی و درد ناحیه پلک
۳) توده قرمز رنگ برجسته بر روی پلک
۴)ترشحات چرکی
بلفاریت
بلفاریت عارضه‌ای است که در اثر التهاب پلک و فولیکول‌های مژه ایجاد می‌شود. التهاب ممکن است در پلک، مژه، ملتحمه و یا غدد چربی میبومین که ترشحات آن موجب تسهیل حرکت پلک می‌شود، ایجاد شود.
بلفاریت در افرادی که مبتلا به بیماری‌های پوستی نظیر روزاسه، سبوره و یا کسانی که پوست چرب دارند، شایع‌تر است.
علایم:
۱) ریختن مژه
۲) زخم‌های کوچک روی پلک
۳) حساسیت به نور
۴) خارش و سوزش
۴) ریزش اشک
۵) تورم و قرمزی چشم
درمان التهاب پلک
در مراحل اولیه بیماری استفاده از کمپرس گرم و ماساژ می‌تواند تسکین دهنده باشد. در اکثر موارد التهاب پس از چند روز بهبود می‌یابد. و در صورت عود باید به پزشک مراجعه شود. پزشک در صورت لزوم آنتی بیوتیک و یا پماد موضعی تجویز می‌کند و یا ممکن است تخلیه گل مژه انجام شود.
برای درمان خانگی گل مژه می‌توان به استفاده از برگ گواوا، دم کرده اقاقیا، سرکه سیب، روغن کرچک، آلوئه ورا، چای سبز کیسه‌ای و جعفری اشاره کرد.
اگر بلفاریت و گل مژه سبب خشکی چشم شود، استفاده از قطره اشک مصنوعی پیشنهاد می‌شود. شست و شو نیز در مراحل اولیه بیماری می‌تواند سبب بهبود علایم شود.
دمودکس‌ها و بلفاریت
بلفاریت به دو نوع قدامی و خلفی تقسیم بندی می‌شود. در نوع قدامی مژه‌ها و فولیکول‌ها توسط دمودکس فولیکولاروم درگیر می‌شوند و در نوع خلفی ریشه مژه توسط دمودکس برویس آلوده می‌شود.
دمودکس‌ها از طریق سه مکانیسم در ایجاد بلفاریت نقش دارند:
آسیب مستقیم:
مایت‌های دمودکس به ویژه دمودکس فولیکولاروم از سلول‌های اپیتلیال فولیکول مو تغذیه می‌کنند و باعث تخریب فولیکول و ایجاد مژه‌های بدفرم می‌شوند. همچنین خراش‌های کوچکی که توسط حرکت دمودکس‌ها به وجود می‌آید منجر به ایجاد شوره استوانه‌ای می‌شود.
از طرف دیگر دمودکس برویس می‌تواند به صورت مکانیکی غدد میبومیا را مسدود کند و سبب کاهش لیپید اشک و ایجاد واکنش گرانولوماتوزی شود.
حامل باکتری:
مایت‌های دمودکس با حمل باکتری‌های استرپتوکوکوس و استافیلوکوکوس بر روی سطح خود در ایجاد گل مژه نقش دارند.
واکنش ازدیاد حساسیت:
پروتوئین‌های درون دمودکس مایت سبب تحریک پاسخ‌های التهابی میزبان می‌شوند و در ایجاد التهاب پلک نقش دارند.
