ممکن است متعجب شوید، اما پوست شما بزرگترین و یکی از مهمترین ارگان های بدن شماست. پوست مانند یک مرز بین دنیای خارج و داخل بدن عمل می کند، دو دنیای کاملا متفاوت! در هر سن و جنسی که باشید مراقبت از پوست، مراقبت از سلامتی شما محسوب می گردد. اگرچه داروهای پوست و مو برای حفاظت از این ارگان ساخته شده اند، اما گاهی برعکس عمل کرده و یا عوارض جانبی آنها آنقدر زیاد می شود که ما را به دردسر می اندازد.
در این مقاله تعدادی از داروهای رایج پوست و مو را به شما معرفی کرده و عوارض آنها را بر می شماریم. در انتها به این سوال پاسخ می دهیم که آیا راهی برای پیشگیری از این عوارض وجود دارد؟
داروهای رایج پوست و مو
روزاسه و داروهای آن
روزاسه یکی از شایعترین عوارض پوستی است که علامت آن قرمزی و التهاب پوست مخصوصا در قسمت مرکزی صورت است. این عارضه می تواند با مویرگ های قابل مشاهده زیر پوست، التهاب، سوزش و گرگرفتگی همراه باشد. درگیری بینی (رینوفیما) در مردان رایج است. نوع خاصی از روزاسه نیز به نام روزاسه چشمی وجود دارد که چشم ها را درگیر می کند. روزاسه می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که یکی از آنها انگل دمودکس مایت است. این عارضه با دوره هایی از تشدید و کاهش علایم همراه است.
اگر می خواهید بیشتر راجع به روزاسه بدانید، به این لینک مراجعه کنید.
تا کنون درمان قطعی برای روزاسه یافت نشده است، اما برخی از داروها به تسکین عوارض، بخصوص در دوره های تشدید کمک می کنند.
داروهای رایج روزاسه شامل ترکیبات زیر هستند:
- بریمونیدین و اکسی متازولین: رگهای خونی را به طور موقت منقبض می کنند.
- آزلائیک اسید (Azelex ، Finacea): برای برطرف کردن قرمزی استفاده می شود.
- مترونیدازول (Metrogel ، Noritake): بهبود قرمزی
- ایورمکتین (Soolantra): از بین بردن انگل های پوستی از جمله دمودکس مایت
- آنتی بیوتیک خوراکی مانند داکسی سایکلین
- داروهای ضد آکنه خوراکی مانند ایزوترتینوئین (Amnesteem ، Claravis)
- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
نکته 1:
به نظر می رسد بخشی از علائم روزاسه با باکتری ها مرتبط است. این باکتری ها ممکن است از انگل های پوستی مثل دمودکس مایت نشات بگیرند. بنابراین آنتی بیوتیک ها – چه به صورت موضعی و چه به صورت خوراکی – برای کاهش علایم در دوره های تشدید عوارض استفاده می شود.
نکته 2:
اگرچه سرکوب کننده های سیستم ایمنی در روزاسه کمتر تجویز می شوند، اما استفاده موقتی از آنها علائم روزاسه را در هنگام عود کاهش می دهد. آنها معمولاً در دوزهای کم و برای مدت کوتاهی تجویز می شوند، اما ممکن است عوارض جانبی مختلفی ایجاد کنند. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، از واکنش های این سیستم به عوامل تحریک کننده کاسته و عوارض را تخفیف می بخشند.
آکنه و داروهای آن
آکنه یکی از شایع ترین عوارض پوستی در سراسر جهان است. این عارضه حدود 80 درصد از افراد را حداقل در یک دوره از زندگی تحت تاثیر قرار می دهد. انواع مختلفی از آکنه وجود دارد. با این وجود ویژگی مشترک بین همه آنها، بسته شدن منافذ پوستی است. بسته شدن منافذ پوست به هر دلیل، باعث تجمع چربی و در نتیجه رشد باکتری ها و نیز تولید مواد التهاب زا خواهد شد که در نهایت منجر به آکنه می شود. برخی از شرایط مثل تغییرات هورمونی نیز جزو ریسک فاکتورهای ایجاد جوش هستند.
اگر می خواهید بیشتر راجع به آکنه بدانید، به این لینک مراجعه کنید.
ترکیبات داروهای رایج برای درمان آکنه شامل موارد زیر است:
- بنزوئیل پراکسید: جوش ها را خشک کرده و از ایجاد جوش های جدید جلوگیری می کند.
- گوگرد: باکتری ها را از بین می برد.
- رزورسینول: با از بین بردن سلول های مرده پوست، از بسته شدن منافذ جلوگیری می کند.
- سالیسیلیک اسید: از گرفتگی منافذ جلوگیری می کند.
- آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی: باکتری ها را از بین می برد.
- کرم های موضعی مانند اسید رتینوئیک
- بنزوئیل پراکسید: نوعی عامل ضد باکتری است.
- قرص های ضد بارداری یا اسپیرونولاکتون: آکنه های هورمونی را کنترل می کنند.
- ایزوترتینوئین (Accutane): چربی پوست را کاهش می دهد.
درماتیت (اگزما) و داروهای آن
درماتیت یک اصطلاح کلی برای هر نوع التهاب پوستی است. این عارضه معمولاً همراه با قرمزی ، خارش و بثورات پوستی است. درماتیت می تواند مناطق محدود یا وسیعی از پوست را تحت تاثیر قرار دهد. این عارضه به چندین زیرگروه تقسیم می شود که هر کدام از آنها ویژشگی های خاص خود را دارند: درماتیت آتوپیک ، درماتیت تماسی آلرژیک، درماتیت سبورئیک، درماتیت استازیس و… . بخش عمده ای از داروهای درمان درماتیت شامل آنتی هیستامین ها و کورتیکواستروئید ها هستند.
ترکیبات داروهای رایج برای درمان درماتیت شامل موارد زیر است:
- آنتی هیستامین های خوراکی بدون نسخه مانند ستیریزین (Zyrtec) ، دیفن هیدرامین (Benadryl) ، فکسوفنادین (Allegra) ، لوراتادین (Claritin) برای رفع خارش
- کرم ها و پمادهای کورتیزون (استروئید)
- استروئیدهای کم قدرت، مانند هیدروکورتیزون
- کورتیکواستروئیدهای خوراکی
- آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی (در صورت عفونت)
- سرکوب کننده سیستم ایمنی: از واکنش بیش از حد سیستم ایمنی جلوگیری می کند.
ریزش مو (آلوپسی) و داروهای آن
ریزش مو یا آلوپسی عارضه ای است که با ریزش تارهای مو همراه است. هر زمان که تعداد موهای ریخته از موهای در حال رشد بیشتر شود، ریزش مو اتفاق افتاده است. این مسئله دلایل متعددی دارد و معمولاً زنان بیش از مردان به آن مبتلا می شوند. ریزش مو می تواند موقتی یا دائمی باشد. همچنین می تواند تنها بخشی از پوست را تحت تاثیر قرار داده و یا فراگیر باشد. با این وجود ریزش مو در سر بیشتر دیده می شود.
آیا به اطلاعات بیشتری در مورد ریزش مو نیاز دارید؟ این لینک را دنبال کنید
داروهای ریزش مو:
- ماینوکسیدیل: با اتساع عروق سطحی، فولیکول های مو را با خون بیشتر تغذیه کرده و سبب رشد موها می شود.
- فیناستراید (Propecia): این دارو عمدتا توسط مردان استفاده می شود و به ندرت برای زنان تجویز می شود.
- اسپیرونولاکتون (Carospir ، Aldactone)
خارش پوست و داروهای آن
خارش یک احساس ناخوشایند است که با تمایل به خراشیدن پوست همراه است. دلایل خارش متنوع بوده و تشخیص آنها معمولاً پیچیده و زمانبر است. درمان خارش می تواند به سادگی عوض کردن لباس زیر آلرژی زا با یک لباس نخی باشد. با این حال، گاهی اوقات به داروهای خوراکی نیاز است.
برخی از دلایل خارش، خارجی بوده و برخی دیگر مربوط به مشکلات سیستمیک است. به عنوان مثال، نیش حشرات یک دلیل خارجی است و نارسایی کبد و کلیه از جمله دلایل سیستمیک خارش محسوب می شوند.
آیا به اطلاعات بیشتری در مورد خارش نیاز دارید؟ این لینک را دنبال کنید.
ترکیبات داروهای درمان کننده خارش:
- مرطوب کننده ها
- کرم ها و پمادهای کورتیکواستروئید
- مهار کننده های موضعی کلسینورین مثل Protopic و Elidel : این ترکیبات دارای خواص ضد التهابی و تنظیم کننده سیستم ایمنی هستند.
- کپسایسین یا دوکسپین: بی حس کننده های موضعی
- داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین (Prozac) و سرترالین (Zoloft)
- آنتی بیوتیک موضعی و خوراکی: در صورت وجود عفونت
آکنه قارچی و داروهای آن
اگرچه آکنه قارچی شبیه آکنه است، اما در دسته آکنه ها طبقه بندی نمی شود. در آکنه های شایع، معمولا نقش باکتری ها پررنگ تر است. اما در آکنه های قارچی، عامل اصلی، قارچی به نام Malassezia محسوب می شود. قارچ مالاسزیا از بدو تولد بر روی پوست نوزاد رشد می کند.
این قارچ تقریبا روی پوست همه افراد سالم وجود دارد. با این حال، اگر بیش از حد رشد کند، می تواند به عمق پوست نفوذ کرده و فولیکول های مو را آلوده کند. فولیکول های عفونی به صورت جوش ظاهر می شوند. همچنین اغلب اوقات آکنه های قارچی با آکنه ولگاریس اشتباه گرفته می شوند. با این حال، برخلاف آکنه ولگاریس، آکنه های قارچی به آنتی بیوتیک ها پاسخ نداده و حتی ممکن است بدتر شوند.
ترکیبات داروهای آکنه قارچی شامل موارد زیر هستند:
- کتوکونازول
- فلوکونازول
- ایتراکونازول
- لوسیون سولفید سلنیوم
عوارض جانبی داروهای پوستی رایج
همانطور که در بخش های بالا مشاهده کردید، رایج ترین داروهای پوست و مو شامل موارد زیر هستند:
- آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی
- عوامل ضد قارچ
- کورتیکواستروئیدهای خوراکی و موضعی
- سرکوب کننده های سیستم ایمنی
- کپسول ایزوترتینوئین (Roaccutane)
- ماینوکسیدیل
عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها:
بیشتر عوارض جانبی کوتاه مدت آنتی بیوتیک ها بر سیستم هضم تأثیر می گذارد. حالت تهوع، استفراغ، سوء هاضمه، اسهال، نفخ، احساس پر بودن، از دست دادن اشتها، اسپاسم معده یا درد از جمله این علائم هستند.
از دیگر عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها می توان به حساسیت به نور، تغییر رنگ دندان و بیماری های قارچی اشاره کرد.
با این حال، در دراز مدت آنتی بیوتیک ها باعث عدم تعادل در فلور میکروبی شده و باکتریهای مفید دستگاه گوارش، پوست و سایر اندامها را از بین می برند و زمینه برای رشد قارچ ها و سایر میکروارگانیسم های فرصت طلب فراهم خواهد شد. به همین دلیل استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها ممکن است منجر به اسهال شدید، بیماری های قارچی و تغییرات متابولیکی شود.
عوارض جانبی داروهای ضد قارچ:
عوارض جانبی خفیف شامل خارش یا سوزش، قرمزی، احساس بیماری، درد شکمی، اسهال و بثورات پوستی است.
با این حال، داروهای ضد قارچ ممکن است عوارض جانبی شدیدتری داشته باشند. به عنوان مثال، عمده ترین عارضه جانبی فلوسیتوزین، سرکوب مغز استخوان است که منجر به کاهش گلبول های سفید خون و پلاکت ها می شود. این داروها همچنین ممکن است باعث مسمومیت کبدی شوند.
عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها:
احتباس مایعات، فشار خون بالا، تغییرات خلقی و سایر اثرات روانی، ناراحتی معده و افزایش وزن از جمله عوارض کورتیکواستروئید ها است.
عوارض جانبی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی:
عوارض جانبی ممکن است متفاوت باشد اما حالت تهوع، استفراغ، افزایش خطر ابتلا به عفونت و همچنین آسیب کبدی یا کلیوی از مهمترین آنهاست. از طرف دیگر، مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در طولانی مدت، شانس رشد میکروارگانیسم های فرصت طلب -از جمله دمودکس مایت ها- را فراهم کرده و ممکن است منجر به بدتر شدن عوارض پوستی شوند.
عوارض جانبی راکوتان:
راكوتان مشتق ویتامین A بوده و برای کبد سمی است. به همین دلیل لازم است در طول درمان چندین بار آنزیم های کبدی بررسی شوند. راکوتان عوارض جانبی زیادی دارد که ساده ترین آن خشک شدن غشای مخاطی، به خصوص در اطراف لب و دهان است. این دارو می تواند منجر به نقص عضو جنین شود و مصرف آن در دوران بارداری ممنوع است.
عوارض جانبی ماینوکسیدیل:
استفاده از ماینوکسیدیل موضعی می تواند باعث آلرژی، قرمزی و خارش پوست سر شود. علاوه بر این، اثرات آن موقتی است. مهم نیست چه مدتی از ماینوکسیدیل استفاده کرده باشید، به هر حال مدتی پس از قطع مصرف، موها دوباره می ریزند. از طرف دیگر، استفاده از ماینوکسیدیل بر روی قسمت های دیگر پوست می تواند باعث رشد ناخواسته مو شود.
آیا راهی برای جلوگیری از عوارض جانبی داروهای پوست و مو هست؟
به خاطر داشته باشید که همیشه اولویت با تجویز متخصص پوست است. اما اگر از داروهای بدون نسخه استفاده می کنید، بهتر است محصولات گیاهی و طبیعی را جایگزین آنها کنید. مواد طبیعی و گیاهی به شکل معمول عوارض کمتری داشته و سازگاری بیشتری نیز با پوست دارند.
همانطور که در قسمت های بالا دیدید بسیاری از داروهای پوست و مو بر از بین بردن انگل ها، باکتری ها و سایر میکروارگانیسم های بیماری زا تمرکز دارند. خوشبختانه بسیاری از مواد طبیعی خاصیت ضد میکروارگانیسمی دارند. جالب اینکه این مواد در بسیاری از محصولات مراقبت از پوست وارد شده اند. آنجکس نیز بسیاری از این ترکیبات را به طور همزمان در محصولات خود جای داده است. روغن های گیاهی مانند روغن نارگیل، روغن اکالیپتوس، روغن گیاه قاشقی و روغن درخت چای بخشی از این ترکیبات هستند.
محصولات آنجکس عوارض جانبی ندارند.
برند آنجکس اساسا برای مبارزه با نوعی انگل پوستی -به نام دمودکس- ساخته شده است اما فواید جانبی این محصولات، آنجکس را به برندی محبوب در زمینه مراقبت از پوست تبدیل کرده است.
آنجکس یک شرکت استرالیایی پیشرو در زمینه تولید محصولات مراقبت از پوست است. محصولات ما کاملا گیاهی و طبیعی بوده و بدون ایجاد هیچ عارضه ای به برطرف شدن مشکلات پوستی شما کمک می کنند.
انگل های دمودکس
مطالعات نشان داده اند که بسیاری از عوارض پوستی با انگل های دمودکس در ارتباط هستند. اگر چه این انگل ها به تعداد کم روی پوست اکثر ما زندگی می کنند، در مواردی که بتوانند، بیش از حد تکثیر شده و مشکلاتی مانند آکنه، روزاسه، درماتیت، ریزش مو، خارش و بلفاریت را ایجاد می کنند. تشخیص ابتلا به انگل های دمودکس از طریق تست میکروسکوپی معمولا چالش برانگیز است.
علاوه بر این بسیاری از پزشکان هنوز از نقش قابل توجه این انگل ها غافل بوده و ترجیح می دهند درمان های همیشگی خود را ادامه دهند. اما به هر حال اگر عارضه های پوستی شما ناشی از تراکم بالای این انگل ها باشند، مصرف آنتی بیوتیک ها، کورتون ها و سایر داروهای پوست و مو فایده چندانی نخواهد داشت.
اگر دچار عارضه های مقاوم پوستی هستید که مکررا عود می کنند، وقت آن شده است که از جمعیت دمودکس های روی پوست خود مطلع شوید و در صورت لزوم برای کنترل آنها اقدام کنید.
برای آگاهی از تراکم دمودکس های خود، در این آزمون آنلاین ( تست آنلاین) شرکت کنید. با صرف چند دقیقه و پاسخ به سوالات، این آزمون به طور قابل قبولی جمعیت دمودکس های شما را تخمین می زند.
مطالعات نشان می دهند که بسیاری از عارضه های پوستی مانند روزاسه و آکنه های مقاوم، با از بین بردن دمودکس ها کنترل می شوند. هدف محصولات آنجکس هم دقیقا همین است. ما به شما کمک می کنیم تا با رهایی از شر دمودکس، از عوارض ناشی از بسیاری از مشکلات پوست و مو رهایی یابید.
فواید محصولات آنجکس
محصولات آنجکس علاوه بر این که انگل های دمودکس را مستقیما هدف قرار می دهند، می توانند باکتری و قارچ های مضر دیگر را هم از بین ببرند.
بدن دمودکس مایت ها انباشته از میکروارگانیسم های مضری است که عوارض مختلفی را برای پوست و مو به وجود می آورند. در این موارد، مصرف آنتی بیوتیک ها و ضد قارچ ها به تنهایی کافی نبوده و تا زمانی که تراکم دمودکس ها بالاست، آنها دوباره پوست شما را با میکروارگانیسم های داخل بدن خود آلوده می کنند. پس منطقی ترین راه، حذف عامل اصلی یعنی دمودکس مایت ها است.
محصولات آنجکس نه تنها دمودکس مایت ها، بلکه میکروارگانیسم های داخل بدن آنها را نیز نابود می کنند. مهمترین ویژگی این محصولات اینست که برخلاف آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها و ضد انگل ها، عوارض جانبی موضعی و سیستمیک ندارند.
محصولات آنجکس حاوی مواد مفیدی هستند که پوست و موی شما را تغذیه کرده و آن را سلامت و شاداب نگه می دارد.
محصولات آنجکس دارو نیستند، پس می توانید به مدت نامحدودی از آنها استفاده کنید.
