ریزش مو و ارتباط آن با دمودکس :
ریزش مو مشکل شایعی است که بسیاری از زنان و مردان را در سنین مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. فولیکول های مو در فاصله های زمانی مشخصی موهای جدید تولید می کنند. با این کار، موهای قدیمی به آهستگی به سطح پوست نزدیک شده و می افتند. هر افتادن مویی ریزش مو محسوب نمی شود. ریزش حدود 100 عدد مو در روز کاملا طبیعی است.
موها از سلول های کراتین تشکیل شده اند و هیچ حسی ندارند. هر فرد بین 100 تا 150 هزار تار مو بر روی سر خود دارد که در طول سال، 12 تا 15 سانتی متر رشد می کند. در هر زمان حدود 90 درصد موها در حال رشد هستند. هر کدام از فولیکول ها، چرخه زندگی مستقل و منحصر به فرد خود را دارد که می تواند تحت تاثیر انگل ها، سن، بیماری ها و… قرار گیرد.
انواع ریزش مو:
۱- ریزش مو اینولوشنال:
با افزایش سن، فولیکول های مو اکثرا در حالت استراحت قرار گرفته و به تدریج نازک، کوتاه و کم پشت می شوند. این وضعیت طبیعی است.
۲- ریزش مو تلوژن افلوویوم:
این نوع ریزش مو می تواند بر اثر عوارض جانبی برخی دارو های ضد افسردگی یا ضد التهاب ایجاد شود؛ کاهش وزن زیاد، استرس شدید، جراحی و بارداری نیز از عوامل بسیار مهم در ایجاد این نوع ریزش مو می باشند. موهای فرد مبتلا، هنگام شانه زدن و یا حمام کردن، به شدت دچار ریزش میگردد. دلیل آن هم این است که موها خیلی سریع از فاز رویش به فاز استراحت رسیده اند و با عمر کوتاه تری از بین می روند.
۳- ریزش موی آرهآتا یا منطقهای:
به نظر می رسد عامل این نوع ریزش مو، که بسیار هم شایع است، پدیده ای به نام اتوایمیون باشد. در این نوع ریزش، بخش هایی مشخص و معمولا گرد، بدون پیشینه و علامت می ریزند. این شرایط معمولا قبل از 40 سالگی رخ می دهد و حتی ممکن است تمام سر (آلوپسی توتالیس) و بدن (آلوپسی یونیورسالیس) را در بر بگیرد.
۴- ریزش موی آندروژنیک یا ارثی:
این نوع ریزش مو بسیار شایع است. دلیل آن هم هورمون های مردانه میباشد و اگر چه در مردان بیشتر است، اما می تواند زنان را نیز، مخصوصا پس از سنین یائسگی تحت تاثیر قرار دهد. شیوع این نوع از ریزش در زنان پس از 65 سالگی، 75 درصد است. تحت تاثیر هورمون های مردانه، موها به تدریج نازک و کرکی شده و طول دوره رشد آنها کاهش می یابد. این تغییرات با ریزش دوره ای مو همراه است.
علاوه بر موارد ذکر شده، ریزش مو می تواند از عوارض جانبی برخی از بیماری ها، داروها و سایر شرایط خاص باشد:
۱- بیماریهای عامل ریزش مو:
اگر بیماری سبب ریزش مو شده باشد، در اکثر موارد با درمان بیماری، این مشکل برطرف می شود. مشکلات بالینی که سبب ریزش مو می شوند شامل: کم خونی، فقر آهن، دیابت، لوپوس، سو تغذیه، کیست تخمدان، عفونت های قارچی، لیکن پلاک و پسوریازیس هستند.
۲- داروهای عامل ریزش مو:
دارو هایی که برای درمان سرطان و یا رقیق کردن خون استفاده می شوند، می توانند سبب ریزش مو شوند. بلوکه کننده های بتا آدرنرژیک و قرص های جلوگیری از بارداری هم اثرات مشابهی دارند.
۳-روشهای زیبایی و آرایشی که سبب ریزش مو می شوند:
اگر چه آسیب شدید ناشی از به کار بردن ناصحیح روش های آرایشی، می تواند موجب کچلی دائمی بخشی از سر شود، اما این روش ها معمولا به طور موقت به موها آسیب می زنند و در صورتی که استفاده از آنها متوقف شود، موها به وضعیت طبیعی برمی گردند. دکلره کردن موها، رنگ، فر، مش، هایلایت و حتی شامپو زدن بیش از حد سبب شکستگی و ضعیف شدن موها می شود. کشیدن موها برای محکم بستن آنها، بافت های خیلی سفت، اتوی مو، بیگودی های داغ و پیچاندن مو هم می تواند سبب آسیب به مو ها و گاهی کم پشت شدن آنها شوند.
۴- نقش دمودکس در ریزش مو :
دمودکس ها مايت های میکروسکوپی هستند که در فولیکول ها و غدد چربی پوست اکثر افراد بزرگسال زندگی می کنند. این موجودات میکروسکوپی، مي توانند در تشديد و يا ايجاد مشكلات پوست و مو موثر باشند.
در بسياري از موارد اگر به دلایلی مانند ضعف سیستم ایمنی و یا برخی از بیماری های زمینه ای تعداد آنها زیاد شود، می توانند سبب دامن زدن به مشکلات پوست و مو از جمله ریزش مو گردند.
دمودکس ها از چربي ها، ويتامين ها و مواد معدني موجود در فولیکول های مو تغذیه کرده و مي توانند سبب ضعیف شدن و از بین رفتن مو ها می شوند. محصولات ضد دمودکس آنجکس، یکی از ایمن ترین راه ها برای برطرف نمودن مشکل آلودگي دمودكس مي باشد.
با برطرف نمودن دمودکس به بهبود مشکلات پوست و موی خود و عوارضی مانند ریزش مو، کمک می کنید.